بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل دارچین بر پراکسیداسیون لیپید و شاخص آنتی‏اکسیدان به عنوان مراقبت تکمیلی از بیماران زن دیابتی نوعii

مقدمه و هدف: دیابت نوع دو با عوارض زیادی همراه است که استرس اکسیداتیو در بروز آن و دفاع آنتی اکسیدانی در مقابل آن نقش مهمی دارند. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل دارچین بر شاخص آنتی اکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی زنان مبتلا به دیابت نوع دو به عنوان تکمیل مراقبت می پردازد. مواد و روش ها: در این پژوهش، 36 زن داوطلب مبتلا به دیابت نوعii (64/2±72/52 سال و bmi 94/2±28/29) شرکت کردند که براساس bmi ، به صورت تصادفی به 4 گروه، تمرین، تمرین-دارچین، دارچین و کنترل تقسیم شدند. تمرین استقامتی با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب، سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد. دوز دارچین، روزانه 5/1 گرم بود. غلظت پلاسمایی مالون دی آلدئید و سوپر اکسید دیسموتاز به صورت ناشتا،  قبل و یعد از انجام تحقیق اندازه­گیری شد. داده­ها با آزمون های t زوجی و آنالیز واریانس عاملی بوسیله نرم­افزار spss در سطح معناداری p<0/05 تجزیه تحلیل شدند. یافته‏ها: سطوح مالون دی آلدئید در دو گروه دارچین و تمرین کاهش و در گروه های تمرین–دارچین و کنترل افزایش داشت که تغییرات گروه کنترل معنی دار بود. مقادیر سوپراکسید دیسموتاز در همه گروه ها کاهش یافت که در گروه دارچین-تمرین معنی دار بود. اختلاف معنادار بین­گروهی در پس آزمون مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد برای مراقبت تکمیلی، مصرف دارچین و انجام تمرین به طور جداگانه در کاهش پراکسیداسیون لیپید موثر و قابل توصیه هستند اما در مصرف همزمان مکمل دارچین با انجام تمرین نیاز به بررسی بیشتری هست.